15 april 2023 – 17 september 2023

Van triomfen, rampen, verveling, zelfmedicatie, toxic masculinity tot opoffering. Ed Templeton (1972, Garden Grove, Californië), een van de meest invloedrijke skateboarders aller tijden, fotografeerde vanaf 1995 zijn omgeving, vrienden en skate avonturen. Het werd zijn levenswerk. Zijn foto’s overstijgen het autobiografische en tonen het skateboarden van 1995 tot ongeveer 2012 als een unieke subcultuur.

Ed Templeton, Mike Maldonado, 1998 (KLIK HIER VOOR MEER FOTO’S)

“De titel Wires Crossed komt voort uit mijn overtuiging dat je als skateboarder een kronkel (crossed wires) in je hersens moet hebben,” zegt Ed Templeton. “Ik bedoel dat heel positief: skateboarden is een fysiek veeleisend staaltje performancekunst, dat wordt beoefend als reactie op en vaak met trotsering van een architecturale ruimte en de objecten daarin. Het is vluchtig. Daarom is fotografie nodig: het vangt de essentie.”

Templeton deelt in Wires Crossed alle aspecten van zijn leven en die van zijn vrienden en collega’s. “Het leek niemand iets uit te maken dat ik foto’s maakte,” zegt hij terugkijkend. Op de lange tournees verkenden ze hun eigen grenzen, zowel fysiek als mentaal. De foto’s gaan over het schemergebied tussen adolescentie en volwassenheid. Grappen, gebroken botten, verveling, ruzies en seks. Met zijn gedetailleerde beeldverslagen, net voordat mobieltjes en social media de samenleving voorgoed zouden veranderen, geeft hij de skateboarders een gezicht.

Bij de tentoonstelling verschijnt een publicatie met memoires, die het skaten als subcultuur tussen 1995 en 2012 in beeld brengen. Het boek bevat tekeningen en foto’s, al dan niet beschilderd en voorzien van tekst. Het kunstenaarsboek wordt uitgegeven door Aperture, is Engelstalig en verkrijgbaar in de Bonnefanten museumshop en bij online boekwinkels. Prijs: 55 euro. ISBN: 9781597115360.

4 februari 2023 – 10 september 2023

Fotomuseum aan het Vrijthof presenteert een overzichtstentoonstelling van de Britse celebrity fotograaf Terry O’Neill (1938-2019). De expositie FAMOUS toont meer dan 125 portretten van internationale muzieklegendes, filmsterren en mode-iconen uit met name de jaren ’60 en ’70. Naast exclusieve colourised editions ligt de focus op klassieke zwart-wit portretten.

Terry O’Neill, Audrey Hepburn, Saint-Tropez 1966, copyright Iconic Images & Terry O’Neill (KLIK HIER VOOR MEER FOTO’S)

Terry O’Neill is wereldwijd een van de meest iconische en invloedrijke fotografen van de afgelopen 60 jaar. Ook leden van de Britse koninklijke familie en prominente politici stonden voor zijn camera. Met zijn ongedwongen, intieme foto’s liet hij de menselijke kant van celebrities zien. De fotograaf onderhield met veel van hen een persoonlijke band.

O’Neill fotografeerde The Beatles, The Rolling Stones, David Bowie en Elton John in hun beginjaren. Hij portretteerde sterren als Marlene Dietrich, Ava Gardner, Elizabeth Taylor, Ursula Andress, Raquel Welch, Liza Minnelli, Roger Moore en Sean Connery. Portretten van Frank Sinatra, Audrey Hepburn, Brigitte Bardot en Faye Dunaway, met wie hij enkele jaren getrouwd was, behoren tot zijn bekendste foto’s. Ook supermodellen als Jean Shrimpton, Christy Turlington en Kate Moss ontbreken niet.

Terry O’Neill startte in 1958 in zijn woonplaats Londen als fotograaf en was een echte pionier op het gebied van celebrity fotografie. Na de tabloid Daily Sketch werkte hij al snel in opdracht voor de grootste dagbladen en magazines ter wereld zoals Newsweek, TIME, Vanity Fair en Vogue. Het omvangrijk en beeldbepalend oeuvre van O’Neill is gebundeld in talrijke fotoboeken. De National Portrait Gallery in Londen heeft 80 portretten in haar collectie. In 2019 is hij voor zijn verdiensten voor de fotografie benoemd tot Commandeur in de Orde van het Britse Rijk (CBE).

De tentoonstelling is samengesteld rondom de thema’s film, muziek en mode. De karakteristieke stijlkamers en kabinetten van het monumentale museum vormen een stijlvol decor. Zo komen er een Diva salon, Glamour room, James Bond room en een ruimte gewijd aan de extravagante interieurs van sterren. Ook worden ondersteunende video’s getoond.

Fotomuseum aan het Vrijthof realiseert de expositie in nauwe samenwerking met gastcurator Feiko Koster van Koster Fine Art Gallery, gevestigd in Het Arsenaal in Naarden-Vesting.

 

Fotocollectief “Passion”

Passion, vind haar oorsprong in 2013, drie fotografen die net hun fotografieopleiding hebben afgerond plaatsen een oproep via sociale-media op zoek naar gelijkgezinden om invulling te geven aan hun gezamenlijk passie. Inmiddels telt de groep 7 leden waarvan er 6 deelnemen aan deze expositie.

Het is een gemêleerd gezelschap. Zowel beroepsmatig als ook in de benadering van fotografie is de groep zeer divers. Deze diversiteit is het gevolg van verschillende opleidingen en interesses in de fotografie en uiteraard het gevolg van persoonlijkheid. Dat maakt dat de leden elkaar telkens opnieuw inspireren en versterken. 

De getoonde werken variëren van, bijzonder toegepaste technieken, subtiele en minder subtiele verwijzingen naar actuele maatschappelijke kwesties, beelden van cultureel erfgoed uit de regio tot foto’s waarin de fotograaf zijn eigen gevoelens en gedachten in beeld brengt. Ondanks dat de foto’s niet in één thema zijn onder te brengen zijn ze als enkele foto of kleine serie herkenbaar per fotograaf.

 

Mauriel Schoenmaekers

 

 

 

 

 

Zijn vrij werk bestaat uit poëtische beelden die aangevuld worden met teksten. Een dromer. Zwart- wit beelden hebben vaak zijn voorkeur. De verwondering over de gewone dingen van elke dag. Beelden en gevoelens in zijn hoofd visualiseren.

Jos Einmahl

In zijn foto’s wil hij de aandacht van de kijker vasthouden door details die verwijzen naar de actualiteit of maatschappelijke problemen. Zijn foto’s kunnen voor een individu confronterend zijn. Ook minimalistische foto’s zijn onderdeel van zijn oeuvre. Kleur vindt hij vaak afleiden van de diepere achtergrond. Daarom is het meeste van zijn werk in zwart / wit uitgevoerd. Zijn hoofdmotief wordt kracht bijgezet door de randzaken in nagenoeg zwart weer te geven  

Jeannie Bischoff

De alledaagse dingen zijn over het algemeen het speelveld in haar fotografie. Ze zoekt telkens de uitdaging om in haar foto’s het gevoel en het moment te vangen. Uitgangspunt voor haar is dat een foto je moet raken.

Eric Bleize

Fotograaf Eric Bleize is een beeldmaker met oog voor sfeer, detail en compositie. Door het maken van beelden probeert hij de schoonheid van het alledaagse vast te leggen en zijn verwondering over te brengen op de kijker. Zijn werk in de Kopermolen zal voornamelijk bestaan uit meervoudige samengestelde opnames. In zijn klokkenserie probeert hij hiermee het verstrijken van de tijd te verbeelden. In zijn serie ‘rondje kunst’ gebruikt hij deze techniek om de absurditeit van de overmatige interesse in bekende kunstwerken te tonen. Multiple exposure gebruikt hij ook in zijn architectuurfoto’s, om een gebouw terug te brengen tot zijn essentie.

Henk Valkenberg

Van kleins af aan verbonden met de natuur en geboeid door fotografie. Zijn maatschappelijke loopbaan kenmerkte zich door kleurloosheid, hij was namelijk stukadoor. Het kleurenpalet van de natuur was iets wat hij elke dag miste in zijn werk. 

In zijn foto’s is de verbinding met de natuur dan nu ook telkens terug te vinden. In de kleuren, vormen, stilte en het licht vindt hij de rust die hem tot een gepassioneerd fotograaf heeft gemaakt. 

 

 

Henk Valkenberg

Van kleins af aan verbonden met de natuur en geboeid door fotografie. Zijn maatschappelijke loopbaan kenmerkte zich door kleurloosheid, hij was namelijk stukadoor. Het kleurenpalet van de natuur was iets wat hij elke dag miste in zijn werk. 

In zijn foto’s is de verbinding met de natuur dan nu ook telkens terug te vinden. In de kleuren, vormen, stilte en het licht vindt hij de rust die hem tot een gepassioneerd fotograaf heeft gemaakt. 

Jo Fonsear

Als fotograaf is hij vooral geïnteresseerd in mens en natuur.

Straatfotografie geeft elke keer een nieuwe beleving, een nieuwe emotie.

Maar ook het menselijk ingrijpen in de natuur is boeiend. Soms levert dit verstilde beelden op, dan weer een bankje om uit te rusten, te mijmeren. Altijd een bron om verder te verkennen, nooit vervelend, altijd verrassend.

                                           

Fototentoonstelling Frans Grummer

Portretten van hier / 1955 – 1966 van Frans Grummer in Centre Céramique.
In deze fototentoonstelling staan portretten van mensen uit Maastricht en omstreken centraal. Je bent van harte welkom om deze bijzondere collectie pasfoto’s en portretten te komen bekijken in Centre Céramique in Maastricht.

De wereld van Frans Grummer

Frans Grummer (1924-2021) bouwde in zijn carrière als fotograaf een indrukwekkend archief op. Hij was bijzonder trots op zijn reclamefoto’s voor klinkende namen zoals Artifort, Mosa en Sphinx. Maar een groot deel van zijn werk bestond uit de pasfoto’s en portretten die hij in zijn fotostudio aan het Vrijthof maakte. Hier verschenen alle denkbare rangen en standen voor zijn lens. Van notabele tot fabrieksarbeider. In de tentoonstelling wordt een selectie van de in totaal 4.000 portretten uitgelicht.

Van negatief naar digitaal

André Terlingen werd door Grummer gefotografeerd toen hij anderhalf was. Als volwassene en collega-fotograaf wordt hij geraakt door de impact van het uitgebreide archief. Hij besluit het zichtbaar te maken, als cadeautje voor de stad. In 2018 begon hij daarom – toen nog met hulp van Frans – met de digitalisering van het archief. Deze tentoonstelling en het bijbehorende boek zijn daar het resultaat van.

 

Foam presenteert The Beautiful and the Sinister, een tentoonstelling van een van de meest geprezen Britse fotografen, Bill Brandt (1904-1983). De tentoonstelling toont de relatie tussen het werk van de fotograaf en de kunst van de Europese avant-garde, in het bijzonder het surrealisme. Brandt had een blijvende fascinatie voor het vreemde. Dit kenmerkt zijn werk, van zijn vroegste foto’s in de jaren dertig, gemaakt toen hij nog een amateur was, tot zijn portretten en naakten in latere jaren. De tentoonstelling in Foam laat zien hoe het sinistere (in het Duits: ‘unheimlich’) zich manifesteert in zowel zijn fotojournalistieke werk als zijn artistieke fotografie.